Het reactieve verstand slaat herinneringen niet op zoals we dat bewust zouden doen. Het legt enkel bepaalde typen mentale beeldplaatjes vast, engrammen genaamd. Deze engrammen zijn, tot in de kleinste details, een volledige registratie van elke perceptie die op een moment van gehele of gedeeltelijke “bewusteloosheid” aanwezig waren.
Hier is een voorbeeld van een engram: een vrouw wordt neergeslagen door een klap in haar gezicht. Ze raakt “bewusteloos”. Ze krijgt trappen in haar zij en krijgt te horen dat ze een bedriegster is, dat ze niet deugt, dat ze altijd van gedachten verandert. Tegelijkertijd wordt er een stoel omvergegooid. In de keuken loopt een kraan. Buiten op straat passeert een auto.
Het engram bevat een doorlopend verslag van al deze percepties.
Het probleem met het reactieve verstand is dat het “denkt” in gelijkheden, het ene is gelijk aan het andere.
Het is een A=A=A=A berekening. Een berekening van het reactieve verstand over dit engram zou zijn: de pijn van de trap is gelijk aan de pijn van de klap is gelijk aan het vallen van de stoel is gelijk aan de passerende auto is gelijk aan de kraan is gelijk aan het feit dat ze een bedriegster is is gelijk aan het feit dat ze niet deugt is gelijk aan het feit dat ze van gedachten verandert is gelijk aan de toon van de stem van de man die haar sloeg is gelijk aan de emotie is gelijk aan een bedriegster is gelijk aan een lopende kraan is gelijk aan de pijn van de trap is gelijk aan de vallende stoel is gelijk aan het van gedachten veranderen is gelijk aan ... En zo verder. Elke afzonderlijke waarneming in dit engram is gelijk aan elke andere waarneming in dit engram.
Hoe deze ervaringen een individu beïnvloeden is te lezen in Het “Ontwaken” van het Engram.
